Dag 32 Temp: 27 gr.
“Hier wordt opgeruimd. Je voelt de vibe van het vertrek al.
Bijzonder toch!” sprak een yup, klonk als een westerling; strakke short,
bootschoenen, lacoste polo ,kraag omhoog, blond,
goed geknipt haar en al gebruind. Ik dacht, die wil onze mooie plek
morgen graag reserveren maar nee, zomaar een opmerking in het voorbijgaan. Ik dacht meteen, wat een ….. Zeg gewoon,
goede reis morgen.
We zijn dus aan het inpakken. De luifel is ingedraaid, het
kleed opgevouwen, alles in de kastjes en bijna gereed voor vertrek. Morgenvroeg
nog even de laatste dingen en dan weer naar huis. Het is prima om te
vertrekken. Tom en Viv hebben een paar prachtige dagen in Parijs gehad. Het was
gezellig met de kids en nu hebben zij nog een aantal dagen hier. Het weer
blijft mooi, net als in grote delen van Europa.
Mijn vriendje wil ook naar huis en dat is meestal niet het
geval. De gordelroos bezorgt hem nog steeds veel pijn. We kiezen voor de
snelste weg naar huis. Autobaan waar het kan, zodat het rijden zonder veel
gehobbel kan want dat is ook vervelend. Het is volgens de routeplanner 815 km. We hopen het in 2 dagen
te kunnen rijden. Alles moet natuurlijk wel een beetje meezitten.
De vakantie is wel anders verlopen als dat we ons hadden
voorgesteld. Je maakt wat plannen, hoopt veel te kunnen wandelen en mooie
steden en dorpen te zien maar dat hebben we uit moeten stellen tot een andere
keer. Je hoopt dat de pijn vermindert en dat was even zo maar het kwam toch
weer terug. Mijn mannetje heeft wel een beetje genoten maar het zijn niet de 5
weken geworden die hij zich had voorgesteld.
Een afspraak bij de huisarts gaan we maken zodra we thuis
zijn. Toch maar even checken en kijken of er iets aan de pijn te doen is.
Dank voor het lezen en alle reacties en wie weet tot een
volgende keer.
Lieve groeten van ons beide.
