Dag 5 temp: 27 gr.
.jpg)
510 km. gereden vandaag. Een flink eind maar het ging gesmeerd
en dan moet je toch maar doorgaan. Nu is het ook wel even oké en we hebben hier
voor 2 nachten betaald. We staan in het plaatsje Salles; camping: Val de L’eyre.
Morgenavond de voetbalwedstrijd kijken. De
mevrouw van de receptie ziet een finale wedstrijd tussen Frankrijk en Nederland
wel zitten. En dat ook nog op quartorze Juillet. Het kan niet beter volgens
haar. Zij hebben Mbappe en wij hebben ….het hele elftal. Natuurlijk Bart
Verbruggen; die gaan we heel erg nodig hebben en Stefan de Vrij. Die twee zijn
wel mijn top favorieten.
Vanmorgen om half 9 weggereden. Onderweg en echt na een
klein half uur, een auto op de kop. Wel aan de andere kant van de autobaan. Politie,
brandweer en ambulances reden ons tegemoet. Een immens grote file stond er even
later. Hopelijk is het meegevallen.
Na een poosje zagen we links en rechts van ons enorme zwarte
luchten. Inktzwart. Het leek echt of we er tussenin reden. Buienradar erbij en
inderdaad; geen oranje vlekken te zien maar echte zwarte vlekken op de weerkaart.
We reden er dus echt tussen in. Wel een bizar gevoel. Een paar spatten op de
voorruit en dat was het gelukkig voor ons.
Mijn vriendje reed weer geweldig. Altijd steady met af en
toe een geeuw tussendoor. Maar dat terzijde. De medepassagier houdt het goed in
de gaten. De “aire du repos de autoroute” zijn prachtig. Er is vast een hele
goede architect bij betrokken geweest. De ontwerpen zijn prachtig en wat opvalt
is dat de rustplekken waar met name Shell de pompen beheert er heel mooi
uitzien. Zelfs de wc is gratis!! Shell zet
toch met een sterke arm en de hoogste brandstofprijzen, de toon!
Wij hebben geluncht in de caravan. Lekker om even rustig te
zitten. Wel de wc opgezocht, een koffie to go gepakt en een boterham in ons
huisje. Je ziet weer eens wat op een parkeerplaats. Een grote Marokkaanse
familie ; twee auto’s, tot de nok toe
gevuld met tassen, dekbedden, kleden en mensen. Alles staat en ligt op de
parkeerplaats. Je vraagt je af of de bestuurder alles kan overzien zo. Ze moeten
nog zover; helemaal naar Marokko. Hopelijk gaat alles goed voor ze.
Rondom Bordeaux was het wel druk maar als je Parijs hebt
gehad, zijn alle andere steden geen makkie, maar goed te doen.
Wat mis ik de meiden van Tom en Vivian. Elke dinsdag en woensdag worden we zo vrolijk begroet en
gaan ze gezellig mee naar ons huis. Het is een feest om op ze te mogen passen.
Nu duurt het echt een aantal weken. Het voelt als een soort heimwee. Ook goed
om vakantie te hebben maar dat gevoel moet nog even indalen. We doen het rustig
aan morgen en we zien wel wat de dag brengt. Vanavond een pasta met tomaat,
paprika en pesto. Heerlijk!
Voor onze vogelvrinden.
De vogel is een houtduif
Geen opmerkingen:
Een reactie posten